Plattdeutsche Geschichten  ·  02. Januar 2021

Nikolaus kummt int Huus

 

Nikolaus kummt int Huus

 

 

In min Kinnertied keem jo uk de Nikolaus na Kranenkamp. An Avend van denn fiften Dezember

 

söchten wi Kinner us een moien Teller ut dat Kökenschap. Nu wur een dicke Schiev Brot afschneen.

 

Disse Schiev Brot wurd nu fein up denn Teller leegt un up de Fensterbank van us lütje Kokkök

 

stellt. Denn flink de Gardinen wedder to un nu weern wi voller Vörfreid up dat, wat dar keem.

 

Wi müssen nu flink nan Bett un weern al son bäten upgereegt wegen denn Nikolaus. So sinnig

 

schlepen wi jo in un hevt säker van denn Nikolaus drömt. Wunnert ji jo över de Schiev Brot?

 

De weer för dat Perd van denn Nikolaus. Dat mit denn Strümp oder Schoh upstellen dat kennen

 

wi nich. Annern Morgen wurden wi wak un denn man flink achter de Gardinen keeken. Oh wat

 

weer dor all up denn Teller. Schokola, moie Nöt, brune Koken un so lüttje  Schluckbuddels. Oh de mug ik at

 

Kind ganz gern vernaschen. Wi kennen ok kin Stutenkerls. Dat weer ümmer eenen moien Nikolausdag.

 

 

 

Un nu noch een lütje Geschicht ut de Wihnachstied. Ik weer bi mine Oma in Ruddel to Besök.

 

Min Kusine un min Vedder sünd wat jünger as ik. Wi spälen moi tosamen in de Kök un dat weer so

 

kommodig. Ik glöv, wi harrn jüst eene Bude bot ut Deken. De wurrn denn eenfach över den Disch

 

trucken. Denn kloppte dat lut an de Dör un wer stund inne Dör…..De Wihnachsmann mit sin grode

 

Rute. De Wihnachsmann harr ne dunkle Stimm un min Kusine un min Vedder wurden kriedewitt

 

un weern fors ünner denn Disch verschwunn. Wat is dat denn, sä de Wihnachsmann, wöt ji kin Gedicht

 

upseggen oder een Leed singen. De beiden segen kin Wurt un ik hevv denn all min Mot tosamen

 

nahmen un gung up denn Wihnachsmann to….

 

 

 

Wihnachsmann kiek mi an

 

Lütjen Bödel bünn ik man

 

Veel vertellen kann ik nich

 

Wihnachsmann vergät mi nich

 

 

 

Annen Ennen hebbt wi aver all een bäten to schlickern kregen.